പോർട്ട്‌ ബ്ലയറിലെ യാത്രക്ക് ശേഷം കുറച്ചു ദിവസ്സം ചെന്നൈയിൽ തങ്ങി.ലുധിയാനയിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇനിയും ഒരു മാസം ബാക്കിയുണ്ട്.അത് കൊണ്ട് തന്നെ ചെന്നൈയിൽ ഒരു കാൾ സെന്ററിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന സുഹ്യത്ത് രാകേഷിന്റെ കൂടെ കൂടി.രാവിലെ എണീച്ചു പുറത്തു കറങ്ങാൻ പോകും.രാത്രി നെറ്റിൽ അടുത്തുള്ള ടൂറിസ്റ്റ് ടെസ്ടിനേശൻ ഒക്കെ നോക്കി ചില നോട്ട്സ് ഉണ്ടാക്കി വെക്കും.അങ്ങനെ തപ്പി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോയാണ് പിച്ചാവരത്തെ കുറിച്ച് കാണുന്നത് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ നോക്കുമ്പോൾ സംഗതി കുഴപ്പമില്ല എന്ന് തോന്നി.രാകേഷിന്റെ കാറും എടുത്തു അതിരാവിലെ തന്നെ വെച്ചുപിടിക്കാം എന്ന് കരുതി. എന്നാൽ അലാറം ചതിച്ചത് കാരണം എണീച്ചപ്പോൾ 7 മണി കഴിഞ്ഞു.പെട്ടെന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആയി പുറത്തിറങ്ങി.നോക്കുമ്പോൾ രാകേഷും റെഡിയായി വന്നിരിക്കുന്നു.സ്വതവേ പേടിതൊണ്ടനായ രാകേഷ് ഞാൻ തനിച്ചു പോകുന്നതിൽ ധൈര്യം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവണം കൂടെ വരുന്നത്.മൂന്നു വർഷത്തിലധികം ചെന്നൈയിൽ ഉണ്ടായിട്ടും മറീന ബീച്ചിലേക്ക് പോകാനുള്ള വഴി പോലും അറിയാത്ത മഹാനാണ്‌ രാകേഷ്.ഈസ്റ്റ്‌ കോസ്റ്റ് റോഡ്‌ വഴി ആണ് യാത്ര.സുന്ദരമായ റോഡ്‌.ഇരുവശത്തും നല്ല കാഴ്യ്ച്ചകളോടെ രണ്ടു വരി പാത.വിരളമായി മാത്രം റോഡ്‌ യാത്ര പോകുന്നത് കൊണ്ടാകാം ആ റോഡ്‌ "ക്ഷ" പിടിച്ചു.പിന്നീടു പോയ മനാലി-ലേ റോഡും ഇത് പോലെ സുന്ദരമായിരുന്നു. സഞ്ചാരികൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ഉണ്ടാക്കിയത് പോലെയാണ് ഈസ്റ്റ്‌ കോസ്റ്റ് റോഡ്‌.രണ്ടു ദിവസ്സം യാത്ര ചെയതാലും തീരാത്ത കാഴ്യ്ച്ചകൾ ആണ് ഈ റോഡിലൂടെ പോവുമ്പോൾ കാണുക.അഡയാറും,മഹാബലിപുരവും,കടന്നു പോണ്ടിച്ചേരിയും കൂടല്ലൂരുംകഴിഞ്ഞു തൂത്തുകുടി വരെ നീളുന്നതാണ് ഈ പാത.കിള്ളി എന്ന സ്ഥലത്ത് വെച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വേണ്ടി ഇറങ്ങി.ഇനി കുറച്ചു ദൂരം കൂടിയേ ഒള്ളൂ.ചെറിയ കട ആയതുകാരണമാവണം രാകേഷിന്റെ മുഖത്തൊരു ഇഷ്ടക്കേട്‌ പ്രകടമായിരുന്നു.രാവിലെ മുതൽ പട്ടിണിയായത് കാരണം ഞാൻ നല്ല തട്ട് തട്ടി.
1800 ഏക്കറിൽ പടർന്നു കിടക്കുന്ന കണ്ടൽ കാടുകളുടെ തുരുത്താണ് പിച്ചാവരം.ഇതിനകത്തൂടെയുള്ള യാത്രക്ക് വേണ്ടി തമിഴ്നാട്‌ സർക്കാരിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ ഉള്ള ചെറിയ ബോട്ടുകൾ, വഞ്ചികൾ എന്നിവ സർവീസ്സ് നടത്തുന്നുണ്ട്.ഒരു ചെറിയ ബോട്ടിന് 800 രൂപയാണ് ചാർജു ചെയ്യുന്നത്, നാലു പേർക്ക് യാത്രചെയ്യാം.അവിടെ കണ്ട രണ്ടു കപ്പിൾസിനെ സമീപിച്ചു ഞാൻ ഞങ്ങളെ കൂടെ കൂടുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചു.അവർക്കും സമ്മതം.ചേർന്നുള്ള ഇരിപ്പും,പ്രകടനങ്ങളും കണ്ട് അടുത്ത്‌ കല്യാണം കഴിച്ചവരാണെന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു. ബോട്ടിൽ ലൈഫ് ജാക്കെറ്റ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ പേടിക്കേണ്ട, ഇത്രേം ആഴം മാത്രമേ കാണു എന്ന് പറഞ്ഞു പങ്കായത്തിൽ ഒരു അടയാളം കാണിച്ചു.ഒരു മൂന്നോ, നാലോ അടി കാണും.പയ്യെ പയ്യെ ബോട്ട് മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.തുഴയുന്ന ആളുമയി ഞാൻ സംസാരിച്ചു.കയ്യിൽ നല്ല മസ്സിലൊക്കെ ഉള്ള ചേട്ടന്റെ പേര് ശെൽവരാഘവൻ.ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു പുള്ളിയുമായി കമ്പനിയായി.ബോട്ട് മുന്നോട്ടു പോകുന്തോറും നിബിഡവനം പോലെ കണ്ടൽകാടുകൾ തിങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
ശെൽവരാഘവനുമായി ഒരു കുറച്ചു അടുത്തുപെരുമാറിയത് കൊണ്ടാകണം കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ പറഞ്ഞു തന്നു.ഒരു സ്ഥലത്ത് വെച്ച് പറഞ്ഞു ഇവിടെയാണ് നിങളുടെ മോഹൻലാൽ ഒരു സിനിമയിൽ ബോട്ടിൽ പോകുന്നത്.ഉടനെ രാകേഷ് കയറി പറഞ്ഞു മാന്ത്രികം.വേറെ എതെക്കെയോ തമഴു-കന്നഡ സിനിമകളുടെ പേരും പറഞ്ഞു.ഒന്നര മണിക്കൂർ യാത്രയിൽ കുറച്ചു ഭാഗം ബീച്ചിന്റെ ഭാഗമായ ഒഴിഞ്ഞ പ്രദേശത്തൂടെ ആണ്.എന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി ശെൽവരാഘവൻ അത് വേണ്ടെന്നു വെച്ചു.
കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ ശെൽവരാഘവൻ വിരൽ വായിൽ വെച്ച് ഒരു ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി.പെട്ടെന്ന് പക്ഷികളുടെ ആരവവും അതിനു പിറകിലായി കുറെ പക്ഷികളും ബോട്ടിനെ വലയം ചെയ്തു.കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന നവവധുവിന്റെ മുഖം പേടി കൊണ്ട് വിളറി വെളുത്തു.പേടിക്കേണ്ട ഒന്നും ചെയ്യില്ല എന്ന ശെൽവന്റെ വാചകമൊന്നും ആ കുട്ടിയുടെ പേടി മാറ്റാൻ പോന്നതായിരുന്നില്ല.ബോട്ടിന്റെ അരികിൽ സൂക്ഷിച്ച ഒരു കവറിൽ നിന്നും പൊരി പോലെ തോന്നിക്കുന്ന എന്തോ വാരി വിതറി.ഇപ്പോൾ പക്ഷികൾ കുറവാണത്രേ സീസ്സണിൽ പക്ഷിനിരീക്ഷകരുടെ ബഹളമാവും ഇവിടം.
സുന്ദർബൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഇന്ത്യയിലെ കണ്ടൽകാടുകളിൽ പ്രഥമ സ്ഥാനം പിച്ചാവരത്തിനുണ്ട്.കണ്ടൽക്കാടുകൾ ഒരു ആവാസവ്യവസ്ഥ മാത്രമല്ല പ്രക്യതിയുടെ സന്തുലിനവസ്ഥക്ക് കോട്ടം തട്ടാതെയിരിക്കാൻ ഇതും കൂടിയേ തീരു.തീരപ്രദേശം ആയിരിന്നിട്ടും പിച്ചാവരം സുനാമിയിൽ പിടിച്ചു നിന്നതിൽ നിർണായക പങ്കു ഈ കണ്ടൽകാടുകൾക്ക് തന്നെയാണ്
1800 ഏക്കറിൽ പടർന്നു കിടക്കുന്ന കണ്ടൽ കാടുകളുടെ തുരുത്താണ് പിച്ചാവരം.ഇതിനകത്തൂടെയുള്ള യാത്രക്ക് വേണ്ടി തമിഴ്നാട്‌ സർക്കാരിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ ഉള്ള ചെറിയ ബോട്ടുകൾ, വഞ്ചികൾ എന്നിവ സർവീസ്സ് നടത്തുന്നുണ്ട്.ഒരു ചെറിയ ബോട്ടിന് 800 രൂപയാണ് ചാർജു ചെയ്യുന്നത്, നാലു പേർക്ക് യാത്രചെയ്യാം.അവിടെ കണ്ട രണ്ടു കപ്പിൾസിനെ സമീപിച്ചു ഞാൻ ഞങ്ങളെ കൂടെ കൂടുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചു.അവർക്കും സമ്മതം.ചേർന്നുള്ള ഇരിപ്പും,പ്രകടനങ്ങളും കണ്ട് അടുത്ത്‌ കല്യാണം കഴിച്ചവരാണെന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു. ബോട്ടിൽ ലൈഫ് ജാക്കെറ്റ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ പേടിക്കേണ്ട, ഇത്രേം ആഴം മാത്രമേ കാണു എന്ന് പറഞ്ഞു പങ്കായത്തിൽ ഒരു അടയാളം കാണിച്ചു.ഒരു മൂന്നോ, നാലോ അടി കാണും.പയ്യെ പയ്യെ ബോട്ട് മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.തുഴയുന്ന ആളുമയി ഞാൻ സംസാരിച്ചു.കയ്യിൽ നല്ല മസ്സിലൊക്കെ ഉള്ള ചേട്ടന്റെ പേര് ശെൽവരാഘവൻ.ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു പുള്ളിയുമായി കമ്പനിയായി.ബോട്ട് മുന്നോട്ടു പോകുന്തോറും നിബിഡവനം പോലെ കണ്ടൽകാടുകൾ തിങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
ശെൽവരാഘവനുമായി ഒരു കുറച്ചു അടുത്തുപെരുമാറിയത് കൊണ്ടാകണം കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ പറഞ്ഞു തന്നു.ഒരു സ്ഥലത്ത് വെച്ച് പറഞ്ഞു ഇവിടെയാണ് നിങളുടെ മോഹൻലാൽ ഒരു സിനിമയിൽ ബോട്ടിൽ പോകുന്നത്.ഉടനെ രാകേഷ് കയറി പറഞ്ഞു മാന്ത്രികം.വേറെ എതെക്കെയോ തമഴു-കന്നഡ സിനിമകളുടെ പേരും പറഞ്ഞു.ഒന്നര മണിക്കൂർ യാത്രയിൽ കുറച്ചു ഭാഗം ബീച്ചിന്റെ ഭാഗമായ ഒഴിഞ്ഞ പ്രദേശത്തൂടെ ആണ്.എന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി ശെൽവരാഘവൻ അത് വേണ്ടെന്നു വെച്ചു.
കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ ശെൽവരാഘവൻ വിരൽ വായിൽ വെച്ച് ഒരു ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി.പെട്ടെന്ന് പക്ഷികളുടെ ആരവവും അതിനു പിറകിലായി കുറെ പക്ഷികളും ബോട്ടിനെ വലയം ചെയ്തു.കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന നവവധുവിന്റെ മുഖം പേടി കൊണ്ട് വിളറി വെളുത്തു.പേടിക്കേണ്ട ഒന്നും ചെയ്യില്ല എന്ന ശെൽവന്റെ വാചകമൊന്നും ആ കുട്ടിയുടെ പേടി മാറ്റാൻ പോന്നതായിരുന്നില്ല.ബോട്ടിന്റെ അരികിൽ സൂക്ഷിച്ച ഒരു കവറിൽ നിന്നും പൊരി പോലെ തോന്നിക്കുന്ന എന്തോ വാരി വിതറി.ഇപ്പോൾ പക്ഷികൾ കുറവാണത്രേ സീസ്സണിൽ പക്ഷിനിരീക്ഷകരുടെ ബഹളമാവും ഇവിടം.
കണ്ടല്‍ക്കാടുകള്‍... സുനാമിയെപ്പോലും അതിജീവിക്കുവാന്‍ ശേഷിയുളള സുരക്ഷിത വലയം. പ്രകൃതിയുടെ സ്വയം പ്രതിരോധകങ്ങള്‍.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനമ്മുടെ നാട്ടിലും ഇതൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. കാവുകളും മറ്റുമായി,എന്നാൽ നാമതൊക്കെ നശിപ്പിചൂ,,വായനക്ക് നന്ദി സുധീര് ദാസ്‌
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂസൂപ്പർ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂപണ്ട് നമ്മുടെ നാട്ടിലും കാവുകളും
കുളങ്ങളുമൊക്കെയായി ഇത്തരം ധാരാളം
കണ്ടൽക്കാടുകളുണ്ടായിരുന്നു( ഉദാ: എന്റെ നാട്ടിലെ അയ്യുന്നും , മാമ്പഴക്കാടും ..)